Woody Allen i jego New Orleans Jazz Band przemierzają Europę z serią koncertów. Towarzyszy im kamera, zarówno na scenie, jak i za kulisami, a także w bardziej prywatnych momentach (to akurat odnosi się już tylko do Woody'ego i jego żony, Soon-Yi, ze względów zrozumiałych). Dokument muzyczny, który jest zarazem unikalną okazją do podglądania twórcy znanego z niechęci do dzielenia się swym prywatnym życiem z innymi. Nie ulega też wątpliwości, że rzecz tak czy siak, zainteresuje raczej kinomanów, niż melomanów, choć muzyka jaką grają Allen-klarnecista i jego ekipa jest wcale konkretna i zasługuje na uznanie ze strony miłośników klasycznego jazzu. Kilka fragmentów szczególnie zapada w pamięć, w tym końcowa scena w mieszkaniu rodziców reżysera: dialogi jak z filmów bohatera i jeszcze te Oscary poustawiane na półce (już wiadomo, co z nimi zrobił). Sama przyjemność, mówiąc krótko.