Woody Allen

Woody Allen jest jednym z najoryginalniejszych artystów współczesnego kina. Tworzy filmy, które bez wątpienia można określić mianem autorskich. Karierę swoją zaczynał od pisania tekstów dla programu "Your Show of Shows", a także dla takich gwiazd jak Ed Sullivan, Sid Caesar, czy Art Carney.
W 1961 roku zaczął sam występować jako komik i w bardzo krótkim czasie zyskał popularność. W 1965 roku filmem "Co słychać koteczku?" zadebiutował na dużym ekranie jako aktor i scenarzysta. Rok później na Broadwayu miała miejsce premiera jego pierwszej sztuki "Don't drink the water". Od tego czasu zaczęła się jego niezwykle płodna kariera.
Międzynarodową sławę przyniósł mu zrobiony w 1977 roku film "Annie Hall". Przez wielu krytyków jest on uważany za kwintesencję tego, co jest nazywane kinem Allena. Rok później reżyser stworzył swój pierwszy dramat "Wnętrza". Pomimo głosów niektórych krytyków, że Allen zdradził zawód komika, film przyniósł mu dwie nominacje do Oscara. Następne zrobione przez niego obrazy spotykały się z dużym zainteresowaniem i wzbudzały wiele dyskusji. Mimo, że Allen stworzył swój własny styl, to jego filmy nie są takie same. W wielu z nich można doszukać się odwołań do dzieł powstałych już wcześniej i pełne ich zrozumienie wymaga od odbiorcy pewnej wiedzy i przygotowania. W sumie artysta był około 20 razy nominowany do Oscara i trzy razy otrzymał statuetkę. Ma na całym świecie zarówno swoich wielbicieli, jak i przeciwników.
Oprócz tworzenia filmów i sztuk teatralnych Woody Allen zajmuje się pisaniem książek, które dostępne są także na polskim rynku. Poza tym jest również uzdolnionym muzykiem. Od wielu lat raz w tygodniu grywa na klarnecie w nowojorskim jazz klubie Michael's Pub. Możemy także oglądać jego trasę koncertowa, która została zarejestrowana w filmie "Wild Man Blues".

Woody Allen urodził się 1 grudnia 1935 r. w Brooklynie. Pseudonim Woody przyjął, gdy zaczął pisać gagi. Uczęszczał do Midwood High School w dzielnicy Flatbush. Jego rodzice, Nettea Cherrie i Marty Konigsberg, zawarli małżeństwo w okresie wielkiego kryzysu po I wojnie światowej. Oboje wywodzili się z europejskich Żydów, a napływ emigrantów uciekających przed hitleryzmem zamienił sąsiedztwo Allena w ciekawą mieszaninę kulturową. W szkole nie był ani prymusem, ani buntownikiem i raczej go nie zauważano. Regularnie chodził do kina (bracia Marx, Ernst Lubitsch, Bob Hope i Preston Sturges byli jego faworytami) i teatru Flatbush. W wieku 17 lat zobaczył swoje teksty wydrukowane u Earla Wilsona i Waltera Winchella. Rok później wymyślał dowcipy dla popularnych komików. Po ukończeniu szkoły średniej, przebył jeden semestr w New York University na wydziale filmowym oraz na wieczorowych kursach w City College. Współpracował wówczas z wziętymi programami np. pisząc dla Sida Ceasera czy Carol Channig. W 1960 r. zachęcony przez swoich menedżerów, Jacka Rollinsa i Charlesa H. Joffe, zaczął występować w małych klubach na Manhatanie (Village Vanguard, The Blue Angel). W 1965 roku zaczął publikować swoje nowelki i teksty komiczne w najbardziej cenionym z amerykańskich pism humorystycznych „New Yorker”. Teksty Allena zostały zebrane w kilka zbiorów („Getting Even”, „Without Feathers”, „Side Effects”). Od końca lat 60 Woody Allen skupił się przede wszystkim na tworzeniu oryginalnych filmów o życiowych nieudacznikach, Nowym Jorku, miłości i śmierci. Nakręcił ich blisko 40. Jako osoba publiczna jest zaliczany raczej do stroniących od mediów „amerykańskich samotników”. Uważany jest za dziwaka z licznymi paranojami. Jest rekordzistą jeśli chodzi o Oscary: za scenariusz ma 13 nominacji w tym dwie statuetki, za reżyserię 6 nominacji i 1 statuetkę, jako aktor 1 nominację.